Azizim, insan işte derken; İnsan işinden belli olur, insan iyi veya kötü muhakkak bir hal üzeredir.
İyilik yapmama hali bile kötülük olarak yeter insana. İnsana verilen değer, emek, nasip edilen nimetler, donatıldığı üstün kabiliyetlerle iyi olmama, iyilik yapmama hali terazinin kötülük kefesinin ağır basması sebebiyet verdiğinden kötülük sayılabilir.
İnsanın kötü olması da en başta yaratan, yaşatan, rızıklandıran, her an lütuflarına devam eden Rabbine daha sonra kendi maddi ve manevi varlığına en sonunda da insanlık ailesine karşı kötülük yapmasıdır.
Hâlbuki insan fıtraten iyi, iyiliksever, iyiliğe meyilli, iyiliğe muhtaç ve iyiliğe müstahak olarak yaratılmış.
İnsanlar menfaatleri söz konusu olunca çok bencil, pragmatist ve hedonist olabiliyorlar. Daha kötüsü de Rabbi Allah ile olan ilişkisini de böyle kurgulaması ve ahmaklığı seçmesidir.
İnsana bir zarar dokunduğunda; yan yatarken, otururken ya da ayaktayken (sürekli ve samimiyetle) Bize (yalvarıp) dua eder; ama sıkıntı ve zararını üstünden kaldırdığımız zaman ise, kendisine dokunan zarardan (hastalık, geçim darlığı, düşman saldırısı ve diğer bela ve sarsıntılardan dolayı) sanki Bizi hiç yardıma çağırmamış ve yalvarmamış gibi (Hakk’tan ve hayırdan) dönüp-gider. İşte, ölçüyü taşıranlara yapmakta oldukları (kötülükler, şeytan tarafından) böyle süslenmiş durumdadır.
İnsanın hayat imtihanında karşısına çıkan ve kendince onu kötü olarak nitelendirdiği herhangi bir şeyde çaresiz olduğunu düşünür. Köşeye sıkışan insan en ve tek büyük olan Allah’a sığınır. Acziyet içinde yalvarıp yakarır, ibadetler yapar. Menfaati karşılanınca da Rabbine karşı nankör kesilir ki bu en büyük hata ve sonu hüsranla bitecek ahmaklığı olur.
Rahat zamanlarda ve nimetlere eriştirildiğine Rabbini unutan insan, değerlerini cahilliği ve nankörlüğü sebebiyle kaybeder. Şeytanın ve nefsinin insanı aldatması ve kötülükleri süslü göstermesine insanın vefasızlığı da eklenince hakikati görüp idrak etmesi zorlaşır.
İnsan işte…
İnsan işte belli olur…
Ziya Paşa’nın dediği gibi:
Âyinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.
Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde.
İnsan yaptığı işlerde kalite durumu ortaya koyar…
İnsan iyi işte tekâmül eder…
İnsan her an yeni ve hayırlı bir işte olması gerekir ki değerlerini koruyabilsin ve şeytanın onu işgal etmesine imkân vermesin…
Selam, dua ve muhabbetlerimle…
A.Erkân FURKANOĞLU
Kıbrıs /Kktc
19.05.2024